Pierwsza kropelka

Wykończyłam już w życiu kilka blogów , albo one wykończyły mnie. Pierwszy z 8 lat temu ,bardzo osobisty , założony z entuzjazmem i prowadzony z pasją .Pełnił rolę psychoterapii zawierał sporo zdjęć i był trochę ckliwy .  Szkoda że na Onecie, prowadziłam go długo , aż wyczerpałam limit dostępnego miejsca, po pewnym czasie zniknął ,Onet go zaorał   ...było tam dużo zdjęć, których dzisiaj już nie posiadam , padły płyty a na twardy dysk wtedy nie zgrywałam . W.P. łaskawiej się obeszła bo kolejny blog ciągle jest dostępny . Po pewnej przerwie założyłam bloga , który jednak mi nie pasował , a może coś we mnie pękło i nie potrafiłam już przelewać myśli .W tym czasie zamieniłam też kompaktowego Canona na lustrzankę Olympusa i tu zaczęły się schody , bez tej lekkości focenia , bez uchylnego ekranu to przestało być takie intuicyjne .Ujęcia stały się poprawne ale nieciekawe .
Odechciało mi się nosić duży futerał ,odpalać maszynę ,zmieniać obiektyw . Kolejne dwa kocie fotoblogi są fajnym pamiętnikiem , albumem o dorastaniu kociaków i życiu naszej kociej gromadki. Teraz potrzebuje bloga do wszystkiego . Do wypłakania ,do wyzłoszczenia i do zachwytu chwilą . 
Łatwo poszło z tytułem ,zobaczymy jak będzie dalej .
Moje centrum dowodzenia płata mi figle ...są dni ,że robię tak wiele literówek, z takim wysiłkiem sklejam wyrazy , że pisanie nie ma sensu . Bardzo mnie to denerwuje . 
Nie muszę się już rozwijać ale zwijać jeszcze nie chcę.
Za ten stan obwiniam neuroboreliozę , która skutecznie zmienia moje życie , utrudnia funkcjonowanie i cieszenie się życiem .
Ale przecież nie jestem mazgajem .
Odbiorców proszę o wyrozumiałość .
Nie zawsze udaje mi się poprawnie budować zdania .
Dopada otępienie , brakuje słów .
Na przekór właśnie zakładam tego bloga .
Może jak będę walczyła z tymi dziurami w mózgu ,
ten proces nie będzie tak galopował .
Wymiękam w obliczu technicznych zawiłości , jeszcze niedawno cieszyło mnie 'rozgryzanie' programów i opcji .
Mam nadzieję , że poradzę sobie , tylko muszę poświęcić trochę czasu na poprawę tego co napisałam i zapisywać hasła do logowania wszak z  pamięcią bywa krucho.
Temat boreliozy i mojego wrednego samopoczucia będzie się tu przewijał , ale postaram się by nie był dominujący.
Przecież są jeszcze  KOTY  cudowne futrzaki
 i inne elementy składające się na moje życie.
Jest "Koziołek"moje największe wyzwanie i sens bytu.
Jest "Wodniczek" i "Bliźniaczek" moje największe przyjaciółki a zarazem córeczki  ,więc jest o kim myśleć i pisać .
Jest"Baran" i "Baranek" (ten starszy bardziej kłopotliwy ) też dodają kolorytu mojej egzystencji.To tyle , na początek wystarczy:)

                   Kajtek i Remik -ojciec i syn i mistrzyni drugiego planu Cola zwana Kolorką